Yeniden; Yeni Umutlarla Merhaba.... :)

Uzun bir ara verdikten sonra tekrar merhaba ;

Bu geçen zana zarfında aslında çok uzun da değil ama bir takım yenilikler oldu hayatımda...

En büyük yenilik tekrar çalışmaya başlıyor olmamdı şüphesiz ve her ne kadar acaba Crohn müsade edecek mi diye düşünürken; iş hayatında 5. ayımı bitirdim.

Evde kaldığım zamanlarda yaşadığım  stresle , çalışmaya başladıktan sonra ki stresi kıyaslayacak olursam ;gerçekten çalışmak hastalığın vermiş olduğu stresi de gözönünde bulunurunca daha az stresli ve daha motive edici geldi diyebilirim.

Humiraya devam ediyorum,ek ilaç kullanmıyorum,zaman zaman ağrılarım olsa da daha zinde hissediyorum.Yeme -içme alışkanlıklarım bile değişti.Çok kilo almadım,extradan vermedimde...Ocak ayında yapılacak genel kontrollerden sonra umarım herşey daha yolunda gidecek..Rutin kontrollerde kısa süre yaşadığım kansızlığı saymazsak kan değerlerim oldukça iyiydi..Ev de kaldığım zamanlarda yaşadığım bunalım ciddi anlamda bana zarar veriyormuş bunu anladım..Zamanın hızla geçip gitiğini,geçen zaman da ne yaşandıysa geride kaldığını  ve artık yeni birşeyler yapmak gerektiğini anladım...

Artık daha çok hayal kuruyorum,yapmak istediklerim çoğaldı,yapabildiklerim çoğaldı,kendime güvenim arttı,Crohn' u eskiden günde bir kaç kez anıyordum ,şimdi hemen hemen iğne günümden iğne günüme hatırlıyorum..İşleyen demir pas tutmaz ya,sanırım bu deyim biz ve bizim gibiler için daha geçerli.

Her ne olursa olsun hayata sımsıkı tutunmak; bize verilen herşeye ,gücümüz yettiğince, iyisine de, kötüsüne de, her halükarda nefes almaya devam ettiğimiz sürece, kendimize inanarak yaşamak inanın çok şeyi değiştiriyor...Bu durum hem bizi hem de çevremizdekileri olumlu bir şekilde etkiliyor.

Hemen herkesin yapabileceği bir iş mutlaka vardır,bir yerlerden başlamak lazım değil mi?